Βήματα στη βροχή… χαμόγελα στην ψυχή!

Σάββατο πρωί… ξύπνημα νωρίς… Ώρα να ξεκινήσουμε για εκδρομή… τι και αν κάνει κρύο, τι και αν έχει συννεφιά…

Παππούς Γιάννης, Αλέξης και μια μεγάλη παρέα ξεκινάμε για το δάσος του Μοσχοποδίου, ένα Δάσος δίπλα στην πόλη της Θήβας. Ένα δάσος με βοτανικό πλούτο, αφορμή για τους πολίτες της Θήβας αλλά και τους εκδρομείς να απολαύσουν την φύση.

Ο Αλέξης ανυπομονεί να περπατήσει με το μπαστούνι του πεζοπόρου… Φτάσαμε λοιπόν στο Δάσος…Αρχίζει το ψυλόβροχο αλλά γύρω μου βλέπω μια παρέα πολύχρωμη, πανέτοιμη να ξεκινήσει!

Και σκέφτομαι ότι τελικά η θέληση, η χαρά της απόλαυσης, η αγάπη για τη φύση είναι πιο δυνατά από όποια ηλικία, από όποιο πόνο, από όποια δυσκολία. Βλέπω γύρω μου ανθρώπους χαρούμενους να ρουφούν την ομορφιά του πράσινου, να απολαμβάνουν την κάθε στιγμή, το κάθε βήμα!

Δίπλα μου ο μικρότερος πεζοπόρος με μάτια ορθάνοιχτα, χαμόγελο πλατύ, περπατά γρήγορα, ανυπόμονα… μη χάσει στιγμή τον παππού του, μη χάσει γράμμα από αυτά που έχει να του πει, αυτά που έχει να του δείξει!

Και κάπου εκεί, στο τέλος της διαδρομής, η μεγαλύτερη αγκαλιά, η πιο ζεστή!

Το Σάββατο ήταν από αυτές τις εμπειρίες που σου φέρνουν χαμόγελα για πολλές μέρες μετά,

5 χιλιόμετρα χαράς…. κάμποσα βήματα ευτυχίας!

Βγες έξω, απόλαυσε το κάθε σου βήμα ανάμεσα στα δέντρα! Βρες μια παρέα που με την ενέργειά της κάνει την εμπειρία ακόμα πιο απολαυστική! Αφέσου στα γέλια, στα πειράγματα, στις εικόνες, στα χρώματα και στις μυρωδιές!

Άφησε ότι σε βαραίνει…. Κράτησε τις στιγμές ευτυχίας!